مهد آزادی بیان
علارغم چیزی که درباره فرانسه میدونیم، این کشور کارنامه سفیدی در آزادی بیان شهروندان نداره؛ مثلا داستان میشل زکلر!
دولت فرانسه آنطور که دوست دارد فکر کند، قهرمان آزادی بیان نیست؛ چرا که سالانه هزاران نفر به دلیل «اهانت به مقامات دولتی» مجرم شناخته می‌شوند. در سال 2019، دادگاهی دو مرد را پس از سوزاندن پیکره‌ای که رئیس جمهور مکرون را در جریان یک تظاهرات مسالمت‌آمیز به تصویر می‌کشید، به جرم «اهانت» محکوم کرد.1
برخوردهای سخت پلیس فرانسه نیز در دنیا زبانزد است. در 21 نوامبر، یک تهیه‌کننده موسیقی به نام میشل زکلر پس از ضرب و شتم شدید سه پلیس در مقابل استودیوی ضبط موسیقی خود در پاریس، یک شبه در بیمارستان بستری شد. آقای زکلر که در ابتدا به دلیل عدم استفاده از ماسک اجباری صورت در خیابان دستگیر شد، سپس برای حدود ده دقیقه مورد حمله وحشیانه قرار گرفت و با پارگی تاندون، آسیب به سر و کبودی قابل توجهی در صورت و بدن خود از حادثه خارج شد. در همین حال، ویدئوی این حمله به سرعت در رسانه‌های فرانسوی پخش شد و بسیاری از شهروندان فرانسوی را شوکه کرد. در 28 نوامبر در پاریس، بیش از 50000 تظاهرکننده علیه خشونت پلیس در فرانسه تظاهرات کردند.2
بدون دیدگاه