یوگسلاوی قبل از تجزیه

آنچه که از مطالعه تاریخ دنیا به‌ دست می‌آید، این است که قدرت‌ها زمانی که متوجه پیشرفت کشوری شوند و حس کنند در حال تبدیل شدن به یک ابرقدرت است، برای او چالش‌های متعدد ایجاد می‌کنند تا مثل یوگسلاوی زمین بخورد. اما اوضاع یوگسلاوی قبل از فروپاشی چگونه بود؟ در دهه 1970، مردم فقط 2/5 از درآمد ماهانه خود را صرف مواد غذایی می‌کردند و زندگی متوسط رو به بالا داشتند. مراقبت‌های بهداشتی برای همه رایگان و از دبستان تا دانشگاه، تحصیل رایگان بود. این کشور دارای ده‌ها موسسه از کشاورزی تا علوم هسته‌ای نیز بود و دانشمندان تحقیقات به روز انجام می‌دادند. یوگسلاوی در سال 1972 با مشارکت پلیس و ارتش، شیوع آبله را ظرف دو ماه متوقف کرد. در دهه‌های 1950 و 1960، بسیاری از کارگران آپارتمان‌های رایگان دریافت کردند. این کشور در زمان سوسیالیست‌ها مملو از هتل‌های متعلق به شرکت‌های بزرگ دولتی بود که کارگران آن‌ها، تعطیلات خود را در آنجا سپری می‌کردند. ساخت بسیاری از امکانات توریستی باعث ایجاد مکان‌های کاری جدید در این شهرهای مدیترانه‌ای می‌شود و پول گردشگری در کشور می‌ماند. اما در آخرین سال‌های یوگسلاوی، بدهی خارجی افزایش می‌یابد و یوگسلاوی بلافاصله پس از مرگ تیتو اعلام ورشکستگی می‌کند. بیکاری همچنان در حال افزایش است و حقوق‌ها کاهش می‌یابد و مردم بیشتر پول خود را صرف غذا می‌کنند. اختلافات اقتصادی بین جمهوری‌ها بیشتر می‌شود. مناطق توسعه‌یافته احساس می‌کنند که از شهروندان مناطق فقیرتر حمایت می‌کنند. نارضایتی و ناسیونالیسم وارد می‌شود. اختلافات سیاسی بین جانشینان تیتو باعث انشعاب می‌شود و کشور در یک جنگ داخلی با حمایت قدرت‌های غربی از هم می‌پاشد. ¹