قربانی کردن فقرا برای رضایت صندوق بین‌المللی پول

لنین مورنو فقرا را قربانی کرد تا صندوق بین المللی پول را راضی کند. او همچنین در فوریه سال ۲۰۱۹، پس از امضای قرارداد تسهیلات تمدید شده(EFF) با صندوق بین‌المللی پول(IMF)، هزینه‌های دولتی را کاهش داد. این سیاست به نفع شرکت‌های چندملیتی، بانک‌ها و به طور کلی گروه‌های قدرتمند اقتصادی و به ضرر طبقه متوسط و کارگر بود. چند ماه پس از امضای اولین توافقنامه با صندوق بین المللی پول، در اکتبر ۲۰۱۹، مورنو مجموعه‌ای از اقدامات و اصلاحات اقتصادی را اعلام کرد. یکی از این اقدامات حذف یارانه بنزین «اکسترا» و «اکو کشور» که بیشترین مصرف را در اکوادور دارند و همچنین گازوئیل بود که باعث افزایش قیمت آنها شد. این موضوع یک اعتراض وسیع اجتماعی ایجاد کرد که از ۳ تا ۱۳ اکتبر ادامه داشت و ۱۱ کشته، ۱۳۴۰ مجروح بر جای گذاشت. براساس داده‌های موسسه ملی آمار و سرشماری(Inec) در دسامبر ۲۰۱۶، پنج ماه قبل از به قدرت رسیدن مورنو، فقر در اکوادور به ۲۲.۹ درصد و فقر شدید به ۸.۷ درصد کاهش پیدا کرده بود؛ اما در دسامبر سال ۲۰۲۰، نرخ فقر به ۳۲.۴ درصد و نرخ فقر شدید به ۱۴.۹ درصد رسید.^۱