نابرابری و اختلاف طبقاتی در بریتانیا

ثروت سرشاری که بریتانیا در دوره استعمار به‌دست آورد، به‌طور عادلانه به همه مردم بریتانیا نرسید. در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی که بریتانیا در اوج قدرت خود بود، فاصله طبقاتی مرتب افزایش می‌یافت؛ تا جایی که در سال ۱۹۰۰ میلادی ۹۲ درصد ثروت بریتانیا در اختیار ۱۰ درصد ثروتمند جامعه و فقط کمی بیشتر از یک درصد ثروت کشور در دست ۵۰ درصد پایین جامعه بود.^۱
این نابرابری با افول قدرت بریتانیا در قرن بیستم کم‌تر شد؛ اما پس از دهه ۱۹۸۰ میلادی روند افزایش نابرابری دوباره آغاز شده و اکنون مردم زیادی در این کشور از فقر و بی‌عدالتی رنج می‌برند. طبق آمار بنیاد جوزف رونتری حدود ۱۴.۵ میلیون نفر در بریتانیا در سال ۲۰۲۲، یعنی یک نفر از هر پنج نفر، در این کشور زیر خط فقر زندگی‌ می‌کنند.^۲